Insulinooporność sama w sobie nie jest chorobą, ale może być bardzo niebezpieczna dla zdrowia. Stanowi jedną z przyczyn rozwoju cukrzycy typu 2 oraz chorób układu sercowo-naczyniowego. Jak rozpoznać insulinooporność i jak ją leczyć?
Insulinooporność jest stanem obniżonej odporności organizmu na działanie insuliny – hormonu, który odpowiada za regulację poziomu cukru we krwi. Przyczyną insulinooporności mogą być zaburzenia hormonów działających przeciwstawnie do insuliny (m.in. glukagonu, kortyzolu hormonu wzrostu). Insulinooporność może mieć także podłoże genetyczne.
Przyczyny insulinooporności
Insulinooporność nie jest chorobą. Jest częścią tzw. zespołu metabolicznego, obejmującego: otyłość, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia metabolizmu lipidów oraz podniesiony poziom glukozy we krwi na czczo. Jest bardzo niebezpieczna dla zdrowia. Może prowadzić m.in. do: cukrzycy typu 2, chorób układu sercowo-naczyniowego, obturacyjnego bezdechu sennego oraz zespołu policystycznych jajników.
Objawy insulinooporności
Objawy insulinooporności są niejednoznaczne i często mogą być mylone z innymi dolegliwościami. Jednym z pierwszych symptomów jest zaburzona koncentracja i problemy z pamięcią. Może pojawić się odczucie zwiększonego apetytu, a dodatkowo podwyższone ciśnienie i podwyższony poziom cholesterolu. Do innych istotnych objawów mogących świadczyć o insulinooporności należą: zaburzenia gospodarki węglowodanowej i zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi. Takie symptomy często pojawiają się u osób z nadwagą, dlatego powinny one regularnie poddawać się badaniom.
Insulinooporność badania
Rozpoznanie insulinooporności i określenie jej zaawansowania pozwala równanie modelu HOMA-IR, czyli „HOmeostatic Model Assesment – Insulin Resistance”. Przy podejrzeniu insulinooporności oznaczenie HOMA-IR powinno być wykonywane 3-4 razy. Aby potwierdzić lub wykluczyć insulinooporność, można także wykonać test doustnego obciążenia glukozą tzw. krzywą cukrową. Pacjent po pobraniu krwi na czczo otrzymuje odpowiednią dawkę glukozy, a następnie po odpowiednim czasie ponownie ma pobieraną krew, aby można było określić reakcję organizmu, czyli ilość i tempo wydzielania insuliny, szybkość regulacji poziomu cukru we krwi oraz szybkość wchłaniania glukozy do tkanek. Wszystkie badania można wykonać w sieci Laboratoriów DIAGNOSTYKA.
Badanie glukozy w moczu – na czym polega i kiedy się je wykonuje?
Krzywa cukrowa – czym jest badanie i po co jest wykonywane?
Leczenie insulinooporności
W przypadku stwierdzenia insulinooporności konieczne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia. Pierwszym krokiem jest postępowanie niefarmakologiczne, polegające na stosowaniu ścisłej diety i zwiększeniu ruchu. W leczeniu insulinooporności duże znaczenie ma bowiem redukcja masy ciała. Jeśli wrażliwość na insulinę spowodowana jest nadmiarem hormonów o działaniu przeciwstawnym do insuliny, konieczne będzie podjęcie odpowiedniego leczenia, którego celem jest obniżenie poziomu wspomnianych hormonów.
