Uznaje się, że na osteoporozę choruje ponad 2 miliony osób powyżej 50. roku życia. To choroba przewlekła i postępująca, która znacząco obniża jakość życia, a nawet może prowadzić do kalectwa.
Osteoporoza jest chorobą szkieletu, która charakteryzuje się zmniejszoną gęstością i jakością tkanki kostnej, prowadzącą do złamań kości. Najczęściej chorują na nią osoby starsze. U kobiet często pojawia się w wieku pomenopauzalnym.
Przyczyny osteoporozy
Osteoporozę dzieli się na pierwotną i wtórną. Do rozwoju osteoporozy wtórnej dochodzi w przebiegu innych schorzeń lub w wyniku stosowania niektórych leków. Przyczyny osteoporozy pierwotnej to przede wszystkim zmiany hormonalne: u kobiet (niedobór estrogenów), u mężczyzn spadek poziomu testosteronu oraz braki witaminy D i zaburzenia gospodarki wapniowej. Jedną z przyczyn osteoporozy jest wiek. Wraz z jego upływem, już w okolicach 35. roku życia odnotowywany jest spadek aktywności enzymów biorących udział w metabolizmie witaminy D i jej wchłanianiu, a także zmniejszaniu się stężenia wapnia we krwi. Kości rocznie tracą około 1 proc. swojej masy. Te procesy ulegają przyspieszeniu u kobiet w okresie przekwitania, gdy dochodzi do nagłego spadku poziomu estrogenu. Na osteoporozę bardziej podatne są osoby, które posiadają uwarunkowania genetyczne do tej choroby, są długotrwale unieruchomione, nie są pionizowane oraz cierpią na niedobory witamin i minerałów.
Objawy osteoporozy
Początkowo osteoporoza zazwyczaj nie daje żadnych objawów. Wraz z wiekiem można zauważyć utratę wzrostu, która jest pierwszym sygnałem demineralizacji kości. Kolejnym objawem osteoporozy jest łamliwość kości. Dotknięte tą chorobą są bardziej kruche i porowate, co nawet przy pozornie niegroźnym urazie może prowadzić do poważnego złamania. To nie tylko utrudnia życie, ale i może grozić kalectwem. Złamania dotyczą najczęściej kręgosłupa, kości przedramienia, bliższego końca kości udowej, bliższego końca kości ramiennej, żeber, miednicy i bliższego końca kości piszczelowej.
Reumatyzm – objawy, charakterystyka i leczenie chorób reumatycznych
Po czym można poznać pierwsze objawy menopauzy?
Diagnoza osteoporozy
Aby zdiagnozować osteoporozę, wykonuje się badania laboratoryjne. Ważne jest sprawdzenie poziomu wapnia, fosforu, fosfatazy alkalicznej oraz kreatyniny. Istotna jest również ocena poziomu witaminy D. Bardziej precyzyjnym badaniem jest oznaczenie markerów kostnych – substancji, które przenikają do krwi i moczu w sytuacji, gdy kości podlegają tworzeniu i destrukcji. Oznaczenie poziomu tych markerów pozwala określić zarówno tempo procesów rozpadu, jak i mineralizacji kości (odbudowy). Do tych badań zalicza się beta-crosslaps oraz P1NP. Testy te służą także do monitorowania stanu zdrowia pacjentów już leczonych na osteoporozę.
Leczenie osteoporozy
W leczeniu i zapobieganiu choroby bardzo ważna jest suplementacja wapnia i witaminy D. Lekarz na podstawie wyników badań może zalecić przyjmowanie leków zmniejszających ryzyko złamania kości. Niektóre leki przepisywane w osteoporozie należy zażywać przez wiele lat.
Witamina C – rola w organizmie, nadmiar, niedobór i źródła
